جلال قربانی: بازبا نواي كاروان، روضه فرزند دیگری از فرزندان حضرت زهرا سلام الله علیها به گوش ميرسد، با اشك و خون دل، وضو بگير و گوش دلت را نذر اين روضه كن... روضه روضه ی قاسم است .
صدا چه زيباست، صدايي كه از دورترها ، از تلاطم موجهاي اروند و كارون به گوش ميرسد.
این روزها دوباره صداهای زیبا به گوش میرسند ، گوشَت را به شكوه روضه حضرت زهرا (س )بسپار
روضهاي از بيابانهاي هورالهويزه، غريبانههاي مَقَرِّ قمر بنيهاشم، از طلاييه و پريشانيهاي دهلاويه
صدای مناجات و گریه های شبانه ی احمد کاظمی ميآيد که بی قرار همسنگر خویش است .
صدا فراتر می رود
از رودهاي خونين، تا به گيلان غرب وسردشت
صدا ازعراق از كربلا ميآيد، بغداد، تازه آغاز مصيبتهاي عاشقان است...
بامداد جمعه بود ، از تلألؤ نور ماه، بر روي نهر دجله چیزی نگذ شته بود ، نخلهاي پریشان بغداد،کوچه های شهر عبوس از بيقراريهاي خاكي كه تا لحظاتی دیگر دست ابوالفضل جبههها، برروي آن جا میماند خبرمی داد
و صدا همچنان جاری بود
صدا، صداي آشناييست، صدايي كه ازگذشته در تمام كوچه پس كوچههاي بستان و سوسنگرد، از غريبانههاي انديمشك و فتح المبين و از خانهها و مساجد، با خاك همسان شده دزفول به گوش ميرسید .
از گوشه به گوشه فكه، صداي راوي عشق ميآيد، كه فرا ميخواند ما را به گوش سپردن به روضه حضرت زهرا...(س)
اینجا روضه ی قاسم است
گوش كن، صداي روضه، نزديك و نزديكتر ميشود، به گمانم اين صداي اشك و ناله ، صداي لشكر 27 محمد رسول الله«ص» است كه به همراه صداي روضه زهرا ميآيد.
لشگر بی قرار قاسم خویش است
صدا از كميل است، از پاي نردباني كه در انتهاي كانال، رو به آسمان گذاشته شده است.
صدایی که آن روز گفت : برادرقاسم بچه ها آسمانی شدند ...
صدا، صداي ابراهيم است كه به ياد روزهايي كه براي مادرش روضه زهرا ميخواند، حال براي دلتنگي و غم غربت حاج قاسم ميخواند.
صداي مستدام ابراهيمهادي است كه سالهاست صداي روضهاش، در گوشه گوشه سرزمين نور به گوش ميرسد. و چشم به راه قاسم سلیمانی است
گوش كن، براي شنيدن اين صدا، فقط گوش دل ميخواهي، همين و بس.
این روزها گوشه گوشه ی ایران صدای قاسم سلیمانی است .....
اینجا روضه ی حضرت زهراست .....
*جلال قربانی تهیه کننده و کارگردان صدا و سیما