
به گزارش خبرنگار تابناک از لرستان، تاریخ شبها و روزهای سرنوشتساز بسیار به خود دیده است، اما برخی شبها و روزها نه تنها در تاریخ که بر پیشانی ابدیت حک میشوند، شبی که فرزندان غیور ایران وارثان آرش و کاوه با ارادهای به صلابت دماوند و ایمانی به زلالی چشمهساران طومار هیمنه پوشالی دشمنان را برای همیشه در هم پیچیدند.
جهان در سکوتی مضطربانه فرو رفته بود سالها بود که دو قدرت متکبر رژیم غاصب صهیونیستی و اربابش آمریکای جهانخوار با تکیه بر زرادخانههای آهنین خود برای جهان خط و نشان میکشیدند و اسطوره شکستناپذیری خود را در بوق و کرنا میکردند، اما آنان از یک حقیقت غافل بودند در سرزمین ایران ایمان بر آهن غلبه دارد و خون شهید قدرتمندترین سلاح است.
در آن شب موعود به ناگاه زمین ایران لرزید، اما این لرزه نه از ترس که از غرش موشکها بود.
پیامآوران خشم مقدس یک ملت که از اعماق خاک برمیخاستند تا آسمان تیره را بشکافند اینها دیگر موشک نبودند اینها مشتهای گرهکرده ملتی بودند که از سالها تحریم و تهدید به ستوه آمده بودند، هر شهاب آتشین فریاد خونخواهی شهیدانی بود که از فلسطین تا تهران از بغداد تا دمشق به دست این شقیترین مردمان بر زمین ریخته بودند.
اولین سیلی پولادین بر صورت کریه اسرائیل نواخته شد گنبدهای آهنین فرو ریختند و پناهگاههایشان به لرزه درآمد آن سرزمین غصبی که روزی امنترین نقطه برای ظالمان پنداشته میشددر آتش خشم فرزندان خمینی (ره) میسوخت.
اما این پایان ماجرا نبود، حماسه زمانی به اوج خود رسید که جهت پیکانهای آتش به سوی مهمترین پایگاه نظامی آمریکا در قطر چرخید، همان قلعهای که نماد سلطه و استکبار در منطقه بود موشکهای ایرانی دقیق و بیرحم بر قلب این پایگاه فرود آمدند و صدای انفجارهای مهیب، طنین شکست هیمنه آمریکا را در گوش جهانیان فریاد زد.
پیامی روشن و آشکار به جهان مخابره شد "دوران بزن در رو تمام شده است هر دستی که به سوی ایران دراز شود، قطع خواهد شد"
شوک و بهت سراسر اردوگاه کفر را فرا گرفت آنانی که تا دیروز با افتخار از گزینههای روی میز سخن میگفتند حال در اتاقهای جنگ خود وحشتزده به دنبال راه فرار میگشتند غرورشان زیر آوار پایگاههایشان مدفون شده بود؛ و سرانجام آنچه باید میشد، شد در اوج ناباوری تحلیلگران غربی و در نهایت استیصال، اسرائیل و آمریکا دستها را به نشانه تسلیم بالا بردند و عاجزانه درخواست آتشبس دادند.
این درخواست نه از موضع قدرت که از عمق ذلت و شکست بود، این یک عقبنشینی تاکتیکی نبود، این زانو زدن در برابر اراده یک ملت مومن و متحد بود، این یک پیروزی نظامی صرف نبود این پیروزی، گفتمان مقاومت بر گفتمان سلطه بود این اثبات این حقیقت بود که قدرت واقعی نه در جنگندههای پیشرفته و ناوهای هواپیمابر که در دلهای استواری است که به نصرت الهی ایمان دارند.
امروز معادله قدرت در منطقه برای همیشه تغییر کرده است ایران نشان داد که برای دفاع از عزت، شرف و امنیت ملی خود هیچ خط قرمزی را به رسمیت نمیشناسد، این پیروزی بزرگ متعلق به ملت قهرمان ایران، مدیون خون پاک شهدا و ثمره رهبری حکیمانه و شجاعانه است.
آری، امروز شکستن بت تکبر به پایان رسید و این حماسه در تاریخ ثبت خواهد شد تا آیندگان بدانند که فرزندان این آب و خاک چگونه با دلی سرشار از ایمان بزرگترین قدرتهای شیطانی عصر خود را به خاک مذلت کشاندند.
گزارش: پگاه دالوند