به گزارش تابناک مازندران، سینا ییلاق بیگی کارگردان نمایش «اندر حکایت ناکامی ببری خان در ولایت عهدی شاهی که سرخ پوش بود، اما کسی نمی دانست» درباره ی این نمایش گفت: نمایش ما، یک کمدی عروسکی است که به وقایع عهد ناصری می پردازد. ماجرا از زاویه ی دید ببری خان گربه ی دُردانه ی ناصرالدین شاه روایت می شود و نوعی داستان پارودی [نظیره ی طنزآمیز] و کمدی تاریخی است.
وی درباره ی شیوه ی اجرای این نمایش توضیح داد: نمایش ما تلفیقی از اجرای زنده و عروسکی است که از چند تکنیک مختلف عروسکی بهره گرفتیم. تکنیک سایه ای، تکنیک عروسک های «ماروت» [عروسک های حمل شونده] که بدن بازیگر، پیکره ی عروسک را تداعی می کند.
ییلاق بیگی در ادامه با بیان اینکه برای برخی از کاراکترها در ابتدا از عروسک استفاده کرده ایم اما در انتها همه ی شخصیت ها را بازیگران بازی می کنند، گفت: در آغاز نمایش، به شیوه ی نمایش های سنتی، یک سری بازی ساز داریم که نمایش را با یک تصنیف آغاز می کنند و صحنه را می چینند. بعد از آن وارد قصه می شویم و با چند فلش بک متوجه می شویم که این روایت را یک خبرنگار از گربه ی ناصرالدین شاه تهیه کرده. سرانجام در انتها شخصیت های فانتزی نمایش به بازیگران تبدیل می شوند.
وی همچنین درباره ی ایده های کارگردانی در شیوه ی نمایش ایرانی، تاکید کرد: یک کارگردان ایرانی، ایرانی کارگردانی می کند اما اگر به مفهوم نمایش های ایرانی سنتی مثل روحوضی و خیمه شب بازی نظر داشته باشیم، باید بگویم که بله، ما کوشیده ایم نگاه دقیقی به آن نوع و شیوه ی نمایش داشته باشیم. بر این اساس در بازی ها و حتی نحوه ی بیان دیالوگ ها خواستیم به نمایش ایرانی وفادار باشیم، همینطور در طراحی صحنه و لباس. در واقع سعی کردیم با نگاه به نمایش سنتی ایرانی، یک نمایش با نگاه، قصه و روایت جدید و فانتزی روی صحنه بیاوریم.
ییلاق بیگی که حکایت ناکامی ببری خان... را با همراهی همسرش سلما محسنی اردهالی روی صحنه آورده، درباره ی این کارگردانی مشترک ابراز کرد: تئاتر بدون همکاری معنا پیدا نمی کند و کارگردان در واقع، نقش رهبری دارد. کارگردان باید خلاقیت های همه ی گروه را در جهت اجرای درست ایده هایش سامان دهی کند و یک زیبایی شناسی برای کل اثر به وجود بیاورد. من و سلما محسنی پنجمین کار مشترک مان را تجربه می کنیم و آنقدر نگاه مان به هم نزدیک شده که نتوانیم سهم مان در کار را از هم تفکیک کنیم اما بهرحال به دلیل تخصص ایشان در نمایش عروسکی، این بخش کار کاملا زیر نظر ایشان کار شده است.
این کارگردان درباره ی موسیقی اثر نیز اذعان کرد: موسیقی نمایش ما ضبط شده اما به نوعی زنده است، چرا که بهره گرفته از موسیقی کوچه و بازار و ترانه ها و تصنیف های عامیانه ی قدیمی است. تصانیف نمایش را که نوشین تبریزی نویسنده ی نمایشنامه انتخاب کرده اند، به نوعی پیش پرده یا پیش واقعه ی صحنه های بعد اثر هستند.
سینا ییلاق بیگی در پایان با تشکر از همراهی اعضای گروه تئاتر «سنجاق قفلی» روی صحنه آمدن این نمایش را منوط به تلاش آن ها دانست و تاکید کرد: در وضعیت سخت معیشتی بچه های تئاتر، این همراهی که پیش تر در پانزدهمین جشنواره ی عروسکی تئاتر مبارک و حالا در تالار سنگلج شکل گرفته، قابل تامل است. دیگر شادمانی من حضور بر صحنه ی تالار سنگلج است که بزرگان تئاتر ایران بر آن درخشیده اند.
گفتنی است اجرای این اثر که از هشتم فروردین روی صحنه رفته تا پانزدهم اردیبهشت ماه هر روز ساعت ۲۰:۳۰ در تالار سنگلج ادامه خواهد داشت.