وقتی سرزمینی ثروتمند است ولی مردمی فقیر دارد در آنجا فساد بین دستاندرکارانش مرموزتر و مافیاییتر است، طبق آخرین آمار رسمی، کرمان یکی از فقیرترین استانهای کشور است. بهشت معادن جهان، سرزمین پسته و فرش، خرما و مرکبات. استانی که بیشترین آثار تاریخی و گردشگری را دارد. چنین سرزمین ثروتمندی، فقیر است. بیش از سی درصد از مردمش در فلاکت به سر میبرند. یعنی یک سوم مردم ما حتی غذای کافی برای خوردن ندارند. کپرنشین و حاشیهنشین هستند، یک سوم بچههای ما از آموزش کافی، از تغذیه مناسب برخوردار نیستند و واقعیت دردناک این است که با ادامه این وضعیت آیندهی سرزمین باوقار و نجیبمان بسیار غم انگیزتر از امروز خواهد شد.
براستی چرا با این همه ثروت فقیریم، چگونه است که با این همه ثروت عمومی این همه فقر بوجود آمده است؟
یکی از معانی تحت الفظی فقر گودال و یا حفره است و شاید هیچکدام از معانی فقر بهتر از این نمیتواند بیان کنندهی واقعی وضعیت امروز ما باشد. حفرهای که جوانی و شادابی مردم استان در آن فرو میرود تا راه سواستفاده برای عدهای فرصت طلب و متظاهر هموار شود.
اما چه چیزی باعث بوجود آمدن این حفره و وضعیت اسف بار شده است و چطور میتوان از آن عبور کرد؟ بی شک فقر ریشه در فساد دارد، وقتی سرزمینی سرشار از ثروت است، وقتی جوانان با دانش و تحصیل کرده دارد، ولی مردم روز به روز فقیرتر و بیکارتر میشوند و در مقابل عدهای دست اندرکار تازه به دوران رسیده لحظه به لحظه ثروتمندتر، در آن جا فساد بین دست اندرکارانش مرموزتر و مافیاییتر است.
این روزها در سطح کشور شاهد دستگیری و محاکمه فاسدان و تبهکارانی هستیم که با ظاهری فریبنده و ریاکارانه مشغول تاراج سرمایههای کشور بوده اند. افرادی که تا حد زیادی مسئولیت فقر مردم به گردن آنهاست. از مدیرکل و مدیر عامل تا وابستگان وزیر و نماینده مجلس و. دستگیر و بعضاً زندانی میشوند. این رویه که با تغییر ریاست قوه قضائیه شدت و جدیت پیدا کرده کم کم به استانهای مختلف هم رسیده است و به صورت جسته و گریخته اخباری از دستگیریها در سطح مراکز استانها و شهرستان هم شنیده میشود. خبرهایی که اگر به سرانجام برسد میتواند از سویی موجب امید مردم و از سوی دیگر به طور واقعی باعث رفع تبعیض شود. شاید بتوان گفت: دوران مبارزه واقعیتر و سطح بالاتر با مجرمان گردن کلفت و مردم فریب فرا رسیده. دزدانی که روزگاری حتی انتقاد از عملکرد آنها باعث گرفتاری منتقدین شان میشد، گروهی که با سواستفاده از احساسات مردم و سر دادن شعارهایی تند با ظاهرسازی و وانمود کردن به پایبندی به اعتقادات و انقلاب با نفوذ به دستگاههای تصمیم گیری و مراکز مالی ضمن ثروت اندوزی و دزدی بزرگترین خیانت را به انقلابی کردند که شعار اصلیش رفع تبعیض و حمایت از پابرهنگان بود؛ و جای تاسف و تعجب بسیار دارد که خود این ثروتمندان یکشبه، روزگار نه چندان دور از همین قشر فقیر بودند و بی چیزی و نداری را میفهمند. خوشبختانه حالا کم کم یکی یکی دستبند به دست روانه زندان میشوند تا به سزای خیانت خود برسند.
حال پرسش این است، با توجه به فقر شدید کرمان و رابطه مستقیم فقر و فساد آیا موج مبارزه با مفسدان سطح بالا به استان کرمان هم خواهد رسید و آیا ما به زودی شاهد دستگیری و مجازات بانیان اصلی فقر کرمان به ویژه مسئولینی که با تزویر و ریا احتمالا دست در جیب ملت کرده اند، خواهیم بود؟
انتهای پیام/*