تابناک فارس به نقل از فارس:گروهی گلیمفرش های دست بافت زنان شهری وروستایی استان فارس را فقط به چشم یک زیرانداز معمولی میبینند.
حال صدور این دست بافته های ایرانی به کشورهای حاشیه خلیج فارس تلنگری به مسئولان حوزه تجارت، اقتصاد و فرهنگ ایران است.
بافندگی دستبافتهای داری در سالیان گذشته گر چه با عشق و علاقه انجام میشد و هنر دستان توانمند زن ایرانی را در نقاط مختلف ایران هنرمند بر صفحه تاروپود به نمایش میگذاشت اما به واقع هر نقش آن روایتگر رنجها و مشقات هنرمندان این عرصه است.
از گرههایی که بر تاروپود دارهای فرش تنیده میشود، کم سویی چشم، مشکلات عضلانی، دردهای دائمی، ناهنجاریهای اسکلتی و ... که نصیب بافندگان میشود، در مقابل دستمزدها، بهایی گران است.
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فیروزآباد در گفت و گو با خبرنگار فارس با اشاره به پررنگ شدن نقش برخی کشورهای جهان در بازار فرش، گفت: تحریمها باعث شد پاکستان، چین و هند هماکنون با ارائه طرحهای مناسب و مخاطبپسند، بازار فروش این محصول را در دست گرفته که با وضعیت فعلی احتمال رسیدن آنها به هدفشان دور از انتظار نخواهد بود.
درنا شهبازی افزود: توجه به گرایش مردم به فرشهای ماشینی و پارکت، که به لحاظ قیمت ریالی ارزان تر بوده بازار دستبافتهای داری بیفروغتر شده است و چون شغلی جایگزین برای فعالان این حوزه وجود ندارد، بافندگان مجبور هستند برای امرار معاش زندگی خود، به این روند ادامه دهند.
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فیروزآباد ادامه داد: تصاویری از طرحهای سنتی و گلیم های تولیدات هنرمندان فیروزآبادی در کشورهای عربی با بهرهگیری از ظرفیتهای موجود فیروزآباد در سالهای گذشته مشتریان قابل توجهی از کشورهای عربی داشت.
شهبازی اضافه کرد: این موضوع در ماه های اخیر با شیوع ویروس منحوس کرونا کمرنگ تر شد و حال جای نگرانی است که کشورهایی چون ترکیه، هند، پاکستان وحتی کشور خودمان ایران طرحهای سنتی و اصیل دست بافته ها را کپی کرده و این گلیم ها را به صورت ماشینی تولید کرده چرا که مشتریان و متقاضیان نیز تنوع پذیرند و طبعاً گلیم های به طرح سنتی ماشینی را به قیمت ارزان تر می پسندند.
وی بیان داشت: با وجود تبلیغات گسترده که از دست بافته های این شهرستان و ارزش آن در حد توان انجام شده، ظاهراً این روند نتیجه ای نداشته و فروش این دست بافته ها بطور قابل ملاحظه ای در آینده کاهش مییابد.
رئیس اداره میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری فیروزآباد در پایان افزود: امید است این موضوع منجر به تعطیلی یا کاهش تولیدات و هنرهای اصیل و زیبا دست بافته های داری منتهی نشود.
در ادامه یکی از بافندگان این عرصه در گفتوگو با فارس اظهار داشت: باوجوداینکه بارها وعدههایی دادهشده است تا مراحل دریافت وام را برای بافندگان دستبافتهای داری تسهیل کنند اما امروز سنگاندازیهایی از سوی بانکها انجام میشود که این قشر موفق به دریافت وام برای رفع مشکلاتشان نشدند و مهم اینکه بانکها تقاضای وثیقههای سنگین میکنند.
محدثه صفری افزود: این در حالی است که عدهای که شغلشان قالیبافی نیست با بهانههای متفاوت و به دلیل داشتن یک مدرک فنی و حرفهای بهراحتی وام دریافت میکنند و این مورد ظلم بزرگی به هنرمندان این هنر واقعی میشود.
این بافنده که سال پیش، نشان جهانی اصالت کالا را از سازمان جهانی یونسکو دریافت کرده بود گفت: بیمه هنرمندان بافنده از مهمترین دغدغههای هنرمندان دستبافتهای داری است که باید مسئولان نگاه ویژهای به آن کنند.
وی با بسان اینکه مسئولان باید به فکر حل مشکل بافندگان باشند، گفت: نیاز است بیمه و تسهیلات به میزان حداقل ۳۰ میلیون تومان به این قشر اختصاص داده شود و این مشکل از جمله دغدغههای اصلی بافندگان هنرمند است.
گفتنی است محدثه صفری تاکنون سه نشان ملی مرغوبیت کالا و یک نشان جهانی مهر اصالت از سازمان یونسکو دریافت نموده و بهعنوان کارآفرین نمونه کشور معرفی شده است.
تأمین خواستههای بافندگان فرش دستبافت که به مسئله بیمه، فروش، دریافت وام و نداشتن کسی که تضمین خرید کالا از بافندگان بازمیگردد، باعث ایجاد انگیزه بیشتر در فعالان این هنر اصیل ایرانی میشود که انتظار میرود با تدبیر آگاهانه دولت، ابر سیاه آسمان بافندگان فرش دستبافت کنار رفته و خورشید امید برای آنها نمایان شود.
فیروزآباد یکی از قطبهای تولید و صادرات فرش و دستباف داری به شمار میرود و رونق گردشگری در این شهرستان و ورود گردشگران خارجی به این شهر باید مسئولان را بر آن دارد که وجود یک موزه فرش در این شهر میتواند به شناخت دستبافتهای داری ایرانی و ایلیاتی همچنین بازاریابی در این زمینه کمک شایانی کند.
فرش بخشی از میراث فرهنگی و معنوی ایرانیان است که سینه به سینه و طی سالها به نسلهای بعد منتقل شده است، از این رو نباید با بیتوجهی و نبود حمایت باعث فراموشی آن شویم.
از سوی دیگر ارزش قائل شدن برای هنرمندان به معنی ارج نهادن به هنر و فعالیت هنری آنهاست، چرا که آنها حافظان هنر و فرهنگ ایرانی و منتقلکننده آن به آیندگان هستند.