نام خدا اکسیژن هر دمم که از دلم بر قلم آورده ام
باران لطفش سر باغ بشر گل بفرستاده سراغ بشر
به راه مردم بفرستاده هور جان بشر را بکند غرق نور
پرده برانداخته از روی ماه که تا ابد روشنگر طول راه
کیست که اینگونه جهانتاب شد نام شریفش گل محراب شد
محمد(ص) است و خاتم رسولان سلام ناب و صلواتم بر آن
محمد(ص) آمد که بکارد بهار بیاورد سعادت پایدار
آمده تا دیو جهالت رود بنده به معراج عبادت رود
جهل شود از همه جا ریشه کن علم شود مشعل هر انجمن
شرک زند بر سر خود با دو دست دین محمد(ص) ره او را ببست
آتش آتشکده خاموش شد بت، خوار و با خاک هماغوش شد
مصدق ادیان ناب خدا می آورد فردا کتاب خدا
بر دو لبش گل کند آیات حق کاملترین دین و روایات حق
دست بشر را به خدا کند بند پل بزند ز خلق تا خداوند
بشر کند به این نبی اقتدا چنگ زند به ریسمان خدا
فردا همین غنچه شکوفا شود عطر طهارت به بشر می دهد
طهارت دل که محل خداست محراب اندیشه و ذکر و دعاست
محمد(ص) است و در پی انقلاب به شب زند با علم آفتاب
چشمه ی خورشید بُوَد نور حق می آورد قرآن و منشور حق
مبشر رحمت پروردگار وحدت اقوام کند برقرار
گلی سفارش شده ی انبیا که می دهد رایحه تا انتها
نام همین مرد پس از خداوند تا به ابد محترم است و بلند
خدا نیافریده همتای وی درخشش همیشه و پیاپی
تولدش تولد زندگی ست بردگی را پس زدن و بندگی ست
دو خط ارادت به فدای رسول از دل (نقاش) به پای رسول
بر همگان تهنیت این ولادت ولادت عصاره ی رسالت
انتهای پیام/*