درنقداصلاح طلبی اسماعیل دوستی : جدال " دو " ژنرال سیاسی کوهدشت

تابناک لرستان: چند روزی است کوچه پس کوچه های فضای مجازی آکنده است از اظهار نظر در مورد دو نوشته از دو ژنرال؛ اولی از قدیم الایام همواره بر یک روش و منش سیاسی بوده و چندگاهی نیز قدرت را در دست داشت اما از مجرای قدرت؛ ثروت هنگفتی برای خویش دست و پا نکرد؛ ساده آمد و هنوز هم ساده می زیَد و این را همگان به آشکارگی می دانند…

دومی هم مانند اولی سال ها بر یک روش و منش بود اما ( نمی دانم و نمی دانیم چرا ؟ ) دچار چرخش فکری شد و از منش گذشته خود گذر کرد و به روش جناح مقابل دلخوش شد !!کمی بیش از چندگاه اولی ! قدرت در دست داشت و ظاهراً ( می گویم ظاهراً چون یقین ندارم اما اطمینان دارم !! ـ آگاهان نیک می دانند تفاوت یقین و اطمینان در چیست، ناآگاهان هم به داستان حضرت ابراهیم در قرآن و تفاسیرش رجوع کنند ـ ) از مجرای قدرت ثروت هنگفتی برای خویش دست و پا کرده است و این نیز برای همگان به همان آشکارگی سخن قبلی است…
در واقع ساده آمد اما ساده نماند

…!!

جناب آقای اسفندیاری را همه می شناسند؛ از همان قدیم ها که قدیم ترها به یاد می آورند در صحنه بوده و از گفتمان اصلاح طلبی در مجالس خصوصی و عمومی در تمام این سال ها حمایت قطعی کرده و همواره برای پیروزی اصلاحات در تلاش بوده است؛ ایشان را ” پدر معنوی اصلاحات ” کوهدشت می دانند.
نقدهایی به گذشته کاری ایشان داشته اند و بنظرم وارد است؛ نکته مهم این است که ایشان نگاهشان نسبت به اوائل و مسائل دمکراتیک تر شده و درصدد جبران گذشته ی ” به تاریخ پیوسته ” خویش است. ایشان همواره به عمق و وسعت نگاه دمکراتیک خود افزوده اند.اما ژنرال دوستی؛ از سالیان دور ندای اصلاح طلبی سر میداد، با کمک اصلاح طلب ها به قدرت رسید و به یاری اصلاح طلبان در قدرت مانده است؛ در واقع تمام مناصبی که ایشان داشته از عضو شورای شهر و نمایندگی و استانداری و … همه و همه با رای اصلاح طلبان بوده است.

تا می رسیم به این دور انتخابات مجلس در کوهدشت و رومشکان؛ ژنرال اول طبق گفتمان همیشگی خویش به صحنه آمد؛ اما ژنرال دوم با اینکه کاندید اصلاح طلب در صحنه بود؛ با اینکه آقای محمد آزادبخت از فعال ترین اعضای ستاد ژنرال دوستی در آن سال های دور بود؛ با اینکه اتحادی بی سابقه شکل گرفته بود؛ با اینکه همه آمده بودیم که تغییری ایجاد کنیم اما ایشان نیامد؛ نه اینکه نیامده باشد در صحنه، آمد و به اردوگاه رقیب رفت؛ رقیبی که اگر ” ضد اصلاح طلبی ” نباشد لااقل ” غیر اصلاح طلبی ” است؛ می گویند ژنرال دوستی به نحوه اجماع و انحصار طلبی ” فرج ” و ” اسفندیاری ” اعتراض داشته؛ می گوییم اعتراض و نقد حق هر کسی است؛ با هزار اما و اگر، اما فرض می کنیم سخن ایشان درست؛ می توانست در صحنه نیاید و در خانه بنشیند و به مردانگی اصلاح طلبان که هر چه دارد از آنان است فکر کند نه اینکه به اردوگاه رقیب بپیوندد و نام نیکی را که داشت ـ بین اصلاح طلبان اصیل کوهدشت نه فرصت طلبان ـ نادیده بگیرد و باعث شود ما هم نادیده بگیریم….

همه این ها به کنار، نحوه برگزاری انتخابات و ….در اجرای آن، وجدان هر انسان منصفی را به درد می آورد و فریاد هر عدالت طلبی را به اعتراض برمی آورد؛ ژنرال دوستی اما هیچ اعتراضی نکرد!!شاید چون فکر می کند با هر وسیله ای می توان به هدف رسید… اما شاید از یاد برده مرام اصلاح طلبی با این کارها مخالف است…
مگر چند وقت است گذر کرده از مرام اصلاح طلبی؟ به زودی مگر می شود فراموش کرد؟ یا شاید هم خویش را به فراموشی زده…..

ژنرال اول با اینکه ظاهراً باخت اما برد!!
ژنرال دوم با اینکه ظاهراً برد اما باخت!!

نویسنده: مرتضی ادیب